Yalnızca manen övebileceğim evim, yuvam. Arkadaşlarla sabahtan akşama kadar yaptığımız sohbetler ve hem oradaki abiler ablalarla kurduğumuz sinerji hem de edindiğimiz önemli tecrübeler burayı önemli kılan faktörlerden. Ama asıl orayı yurt yapan; hayattaki yalnızlığımızı, tecrübesizliğimizi anladığımız an ve kendilerince anlayan arkadaşlarımızla yaptığımız yardımlaşmadan anladığımız hayat dersleridir. Bu yalnızlığı herkesin kendi ölçüsüne göre algılaması ve ve onun icabına bakması kendi karakterlerimizi bulmamız açısından çok önemli. Yukarıda bahsettiğim bu anlamlandırma, yurttaki arkadaşlarımızın okuldaki en haylaz öğrenciler olduğunun iddia edilmesinin asıl sebebi olsa gerek. Aslında onları "haylaz" yapan şey, elimizdeki kontrol edilemeyen özgürlüktür ki, bunu onlara has bir şey olmadığı ve yurda gelen herhangi birisinin böyle bir hale vardığı düşünülebilir. Onların üstüne gelmeyin. Onlar hayatın farkına gündüzlülerden daha önce varıyorlar sadece.
Post Scriptum: Yurtluyum, ama küçükte değilim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?