ballama

okula yeni gelen öğrencileri hafif bir endişeyle karşılayan gelenek. bir takım üst sınıf öğrencisinin yeni gelenlerle çardakta muhabbet etmesine müteakiben üst sınıfların alt sınıfı iki tarafına dizilip yerden bacaklarını kaldırmak suretiyle bacakların ikiye bir miktar ayırmasıyla başlar. daha sonrasında öğrenciye bir ağaç seçtirilir, burada önemli olan mümkün mertebe en kalın ağacı seçebilmektir. ince ağaç seçen acemi arkadaşlar hata yapmaktadır. daha sonrasında ağaca halihazırda kaldırılmış öğrencinin bacak arasını vurmak suretiyle bir ballama seremonisi sona erdirilir. yeni öğrenci arkadaşımız artık bir ballıdır.

her senenin başında son sınıf öğrencilerinin okula yeni gelmiş olan öğrencilere bir merhaba deme şeklidir.

okuldan olmayan herhangi biri bi sekilde ogrendiginde dehsete dusuyo ama yani bu kdar buyutulcek bi olay degil ballama olmasa 12ler neden okula gelmek icin hevesli olsun ki

kimin ve neden boyle bir seyi icat ettigiyle ilgili cesitli rivayetler duydugum, sacma sapan bir gelenek.

liseye basladigim donem 1.86 civarindaki boyum(sonralari 1.93'e kadar uzadim) ve gorece yapili biri olmam sayesinde ust siniflar pek ugrasmamisti benimle. bir avrupadaki, dunyadaki koklu liselerin yerlesmis geleneklerine bakiyorum, bir de sozde sehrin degme okullarindan biriyle ozdeslesen gelenegine. iki bacagini ayirip bacak arasini agaca carptirmak (ne kadar tehlikeli oldugunu anlamaniz icin gecmis yillarda bunu abartili yaptiklari bir gencin penil fraktur yani halk deyimiyle sik kirigi gecirdigini soylemem yeter sanirim).